Malarstwo marynistyczne nie cieszy się zainteresowaniem wydawców książek w naszym kraju, skoro wydano bardzo niewiele albumów poświęconych morzu. „Żaglowce w sztuce” węgierskich autorów z roku 1977 wydane przez Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, „Morze w malarstwie polskim” Wydawnictwa Morskiego z roku 1990, albumy poświęcone twórczości Mariana Mokwy wydawnictwa Excalibur i zestaw pocztówek o tematyce morskiej wydany przez KAW w roku 1990 zdaje się wyczerpują listę publikacji poświęconych tej tematyce. Nowy album Krzysztofa Baranowskiego wypełnia tę dotkliwą lukę i czyni to w wielkim stylu.

Żagle na sztalugach to najnowsza książka Kapitana. Autor prawie trzydziestu publikacji tym razem zajął się nietypową dla siebie tematyką, a mianowicie malarstwem marynistycznym. Efektem jego pracy jest prawie 200-stronicowy album poświęcony malarstwu morskiemu. Nie jest to jednak typowe dzieło z tej dziedziny.

Autor odrzucił sztampowe podejście do zagadnień czyli dzieje malarstwa marynistycznego proponując w zamian podróż na morze, w którą zabiera ze sobą czytelnika. Obrazy stanowią tło opowieści o morzu, żaglowcach, ich manewrach, o życiu na statku. Pokazując obrazy starych żaglowców autor wczuwa się niejako w rolę kapitana objaśniając czytelnikowi, co teraz należy zrobić, aby wyjść z opresji lub wręcz podpowiada konkretne manewry.

Jednocześnie Baranowski prezentuje w swym albumie prace mistrzów z różnych epok, części świata i tradycji morskich, prowadząc zręcznie czytelnika przez kolejne dzieła i wzbogacając opowieść fachowym komentarzem. Selekcja prezentowanych dzieł jest czysto subiektywna, ale już na pierwszy rzut oka widać, że prace przygotowawcze do wydania albumu stanowiły ważny element projektu wydawniczego i autor podszedł do tego zadania bardzo rzetelnie. Książka została podzielona na czytelne rozdziały: „Żegluga”, „Na pokładzie”, „Na redzie i przy brzegu”, „Rybacy” itd. Nie zabrakło również rozdziału poświęconego portretom kapitańskim wybranych żaglowców.

 

Reprodukcje to jednak zaledwie połowa sukcesu. Nie mniej istotna jest warstwa tekstowa książki. Autor – jeden z najbardziej doświadczonych polskich kapitanów żaglowców – doskonale zna materię, w której się porusza. Jego komentarze są bardzo merytoryczne – pisane z dużą swobodą, znakomicie uzupełniają stronę ikonograficzną albumu.

Autor poszedł jeszcze dalej, do książki włożył wiele utworów poetyckich, głównie Mariusza Zaruskiego, ale także pojedyncze utwory Jana Brzechwy(!) i Jarosława Iwaszkiewicza. Zaruski napisał wiele wierszy, z których większość jest dziś mało znana – tutaj zyskują one znakomity kontekst pokazując kunszt nie tylko malarza, ale także poety komentującego w tle prezentowane obrazy. Świetną pracę wykonał redaktor publikacji, Kazimierz Robak, który wychodząc poza ścisłe ramy swojej funkcji wpisał się w kanon perfekcyjnej pracy wypuszczając spod ręki dzieło bezbłędne[1]. Album zawiera opis publikowanych prac, krótkie notki na temat autorów, a także słowniczek żeglarski.

Nowa książka została wydana niezwykle starannie, z wielką dbałością o szczegóły, stanowi dzieło bardzo wartościowe i zarazem bardzo eleganckie. Nietypowy format jest w pełni uzasadniony zważywszy format obrazów, dzięki niemu czytelnik może obcować w reprodukcjami w dużych rozmiarach, co czyni tę książkę bardzo atrakcyjną wizualnie. Album wydała Szkoła pod Żaglami Krzysztofa Baranowskiego.

Przeglądając go, zastanawiałem się, kto może być jego odbiorcą. To bardzo szeroki krąg czytelników: żeglarze – to wiadomo, ale także miłośnicy malarstwa, czy bibliofile doceniający artystyczną stronę publikacji, ludzie w bardzo zróżnicowanym wieku, których łączy miłość do żagli, tradycji morskich, ale także niezwykłego piękna prezentowanych prac zebranych w eleganckim tomie. Lektura książki jest tak wciągająca, że zapewne wielu czytelników docierając do ostatniej strony będzie z pewnością odczuwało niedosyt.

 

Czego brak w nowym dziele? Kilka reprodukowanych prac ma nieco zniekształcone kolory, ale generalnie wielkie brawa należą się także drukarni[2]. Szkoda, choć to oczywiście subiektywna opinia, że zabrakło w tomie wiersza Zaruskiego „Dziewiąta fala”[3], skoro jest obraz temu zagadnieniu poświęcony. Podobnie rzecz się ma z wierszem tegoż autora „Przemytnicy”, który notabene był niegdyś opublikowany w jednym z czasopism w rubryce „Ludzie Morza”[4].

Okres świąt to doskonała okazja do sprezentowania tej książki bliskim, co nie znaczy oczywiście, że jest to remedium na brak pomysłu na podarek. Album może być świetnym prezentem gwiazdkowym, bo czas pandemii i siedzenia w domu sprzyja leniwej lekturze i smakowaniu walorów prezentowanego dzieła. Jeśli zaś zdarzy się, co jest mało prawdopodobne, że obdarowany nie będzie zadowolony z prezentu, zawsze można winę zrzucić na świętego Mikołaja.

Książkę z dedykacją można kupić na stronie Wydawcy / Autora: ► https://krzysztofbaranowski.pl/kontakt/◄ [5]

 

 

Krzysztof Baranowski: Żagle na sztalugach.
Warszawa : Wyd. Szkoła pod Żaglami Krzysztofa Baranowskiego, 2020.
ISBN: 978-83 620391-5-9.

 

 

 

Fot. Autor

Marek Słodownik
27 listopada 2020

[1] Dziękuję, panie Marku! [KR]

[2] Drukarnia Efekt Piotrowski sp.j. [KR]

[3] Zaruski, Mariusz. Sonety Morskie. Sonety północne. Kraków/Warszawa : Gebethner i Wolf, 1902; str. 54. [KR]

[4] Zaruski, Mariusz. „Przemytnicy”. Żeglarz, miesięcznik harcerskich drużyn żeglarskich. 1935, nr 10, str. 11.
Z największym szacunkiem, ale czy już nie za dużo by było Zaruskiego? W sumie na 11 wierszy aż 3 są jego autorstwa. [KR]

[5] Dziś Żagle na sztalugach oferuje wiele polskich księgarni internetowych np. ►Gandalf◄, a w USA i Kanadzie kupić można przez ►Amazon◄ (trochę trwa, ale dochodzi). [KR]

 

 

Tekst opublikowany został pierwotnie w portalu Polskie Szlaki Wodne.pl / Centrum Turystyk Wodnej PTTK

 

Marek Słodownik – dziennikarz (Instytut Dziennikarstwa, Uniwersytet Warszawski; Mass Media Communication, University of Westminster) zajmujący się tematyką żeglarską.
Opublikował ponad 1000 materiałów, w tym: artykuły o wielkich regatach oceanicznych, wywiady ze światowymi sławami żeglarskimi, reportaże i analizy.
Autor książek o żeglarstwie i wystaw żeglarskich; inicjator wielu akcji, m.in. „Kino żeglarskie”, „Ratujmy Dezety”, „Rok Zaruskiego”, „Rok Prasy Morskiej”;
członek Rady Konkursu „Kolosy”. Żegluje od 1973 roku.

 

► Żeglujmy Razem – powrót na Stronę Główną