Wojtku – Jubilacie drogi i kochany!
O północy rozpoczynającej dzień 8 października powinny grzmieć salwy z dział na znak, że wstaje dzień Twoich urodzin.
Ile ma być tych salw, to temat osobny: 124 odpalono podczas wspólnych urodzin Księcia Edynburga i Królowej Brytyjskiej, 101 przysługiwało władcy Indii za czasów imperialnych, 21 salw to Salut Prezydencki w USA i tyleż wystrzałów otrzymuje większość prezydentów i głów państw na świecie.
Tobie, Wojtku – tak uważam – powinno przysługiwać 1001 salw, albowiem życiorys masz barwny jak opowieści Szeherezady i pleciony jak perski kobierzec, na który nie ma ceny. Wszyscy jednak Ci bliscy znają Twoją skromność i siłę spokoju, jaką roztaczasz, dlatego niech te salwy pozostaną metaforyczne.
Wystarczająco konkretne są życzenia, toasty i wiwaty płynące z całego świata jak kwiaty, bo wszędzie masz przyjaciół darzących Cię podziwem, szacunkiem i miłością.
W dniu Twoich 95. urodzin powtórzę to, co słyszałeś i czytałeś już wielokrotnie w latach ubiegłych:
Bez końca można wymieniać laury i zaszczyty żeglarskie, obywatelskie i akademickie, jakie otrzymałeś – od dwóch Srebrnych Sekstantów, przez honorowe członkostwa, złote odznaki i prestiżowe nagrody, po medal im. Derka Zavitza od studentów kanadyjskiej Class Afloat za to, że byłeś dla nich wzorem, autorytetem i przyjacielem, które to odznaczenie cenisz sobie najbardziej.
Studenci trafili bezbłędnie: nagrodzili Cię za to, jakim jesteś dla wszystkich, którzy mieli szczęście i zaszczyt z Tobą pływać, działać czy choćby się spotkać. A jesteś Człowiekiem-instytucją, chodzącą życzliwością, wcieleniem bezinteresowności i skromności. Jesteś osobą, na której w każdej sytuacji można polegać, na morzu i na lądzie – w życiu.
Życzenia najserdeczniejsze zdrowia i pomyślności dla Ciebie i dla Twoich najbliższych.
i Żeglujmy Razem
Salut: The Royal Household
• ur. 8 października 1929 w Toruniu jako Wojciech Krzysztof Jacobson
• dwukrotny zdobywca Srebrnego Sekstantu za „Rejs Roku” (1985 i 1988)
• okrążył pod żaglami oba kontynenty amerykańskie, przepłynął przez Przejście Północno-Zachodnie i wokół Hornu
• laureat Nagrody Grotmaszta Bractwa Kaphornowców (1989)
• odznaczony medalem Derek Zavitz’s Memorial Award (1998)
• Honorary First Mate kanadyjskiej Class Afloat
• członek honorowy AZS (2004) i PZŻ (2005)
• Brat Wybrzeża (#44) – Mesa Kaprów Polskich
• laureat nagrody Conrad 2009 w kategorii Indywidualności Morskie
• laureat nagrody „Chwała Mórz – Kaperski Topór Bojowy” z 4 gwiazdami białymi i 3 gwiazdami czerwonymi, przyznanej przez Bractwo Wybrzeża – Mesę Kaprów Polskich (2010)
• członek Kapituły Nagrody Kolosy (2000-2010)
• „Ambasador Szczecina” (2012)
• nagrodzony Banderą Prezydenta RP (2013)
• laureat nagrody Super Kolos 2015
• laureat Międzynarodowej Nagrody Żeglarskiej Szczecina (2017)
• posiadacz Dużej Złotej Żeglarskiej Odznaki Turystycznej PTTK z 25 szmaragdami (2020)
• nagrodzony Odznaką Honorową Gryfa Zachodniopomorskiego (2022)
• łączna liczba rejsów: 61 (ok. 261.500 Mm)
Żeglarstwo uprawiał w wielorakich formach: regaty, turystyka, rejsy szkoleniowe, wyprawy, zloty. Pływał na jachtach i na dużych żaglowcach (Pogoria, Concordia). Jako instruktor prowadził szkolenia na kursach, obozach i w rejsach. Szkolił obcokrajowców w Centralnym Ośrodku Żeglarstwa PZŻ w Trzebieży, w Libii i na pokładach żaglowców Pogoria i Concordia. Przepłynął m.in. przez Cieśninę Magellana, Przejście Północno-Zachodnie i okrążył Horn.
Płynął jachtem Maria (kpt. Ludomir Mączka) ze Szczecina do Peru (6 września 1973 – 17 lipca 1974) i z Montevideo do Brestu i Hawru (14 czerwca 1983 – 5 lipca 1984).
Wraz z Ludomirem Mączką (pierwsi Polacy) brał udział we wszystkich etapach (1985-1988) wyprawy Janusza Kurbiela przez Przejście Północno-Zachodnie na jachcie Vagabond’eux i był kapitanem etapu ostatniego (Gjoa Haven – Brest, 1988).
Autor materiałów szkoleniowych oraz artykułów w prasie fachowej, np. nowelizacja i tłumaczenie skryptu „Instruction Aid Tables” (Trzebież, 1978), instrukcja „Pogoria Manual” (rysunki: Jerzy Zamorski) z angielsko-francuskim słownikiem komend na Pogorii (Cape Town, 1992).
Autor książek:
Od równika do bieguna, czyli „Marią” do Hawru… i dalej (Szczecin, Estimark 2022),
„Marią” do Peru (Gdańsk; Wyd. Morskie, 1976).
Współautor (z Maciejem Krzeptowskim): Mam na imię Ludomir / My name Is Ludomir (Wołczkowo; Oficyna In Plus, 2008).
Autor opowiadań i reportaży drukowanych m.in. w Żaglach, Jachtingu i Zeszytach Żeglarskich.
